بهمن آباد در ایام نوروز همه ساله میزبان ساکنان سال های دور و نزدیکش است آنانی که طی ده ها سال پیش در این سرزمین زندگی کرده و گوشت و استخوانشان با آب و خاک این دیار آشناست و بنابراین، در این روزها آمده اند تا خاطرات گذشته خود را مروری کنند و فارغ از زندگی شلوغ و پر هیاهوی شهری، آرامشی دیگر را تجربه کنند و در کنار خویشان، دوستان و هم ولایتی های خود، گب و گفتی “بهمن آباد گونه” داشته باشند که به قول شاعر” هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش” .
و این چنین ، عشق به بهمن آباد با تمام خاطراتش (خوب یا بد)، بهمن آبادی ها را به هم نزدیک می کند تا در روزهای کوتاه از سال، تاریخ پر ارزش و اصیل خود را خود ورق بزنند.
ما نیز همچون تمام علاقه مندان به بهمن آباد، به رسم دید و بازدید، سیاحت و زیارت و نفسی تازه با هوا و خاک آن، قدم در دیار بهمن آباد گذاشتیم.
طی ۸ روزی که در ایام نوروز در بهمن آباد بودیم اتفاقات تلخ و شیرینی رخ داد که در پی می آید:
۱- برگزاری مراسم عقد آقای وهب بهمن آبادی فرزند آقای محمد کربلایی اسماعیل با خانم بهمن آبادی فرزند آقای محمد علی( معروف به مندَلی) در تاریخ ۴ فروردین ماه
۲- درگذشت خانم صغری بهمن آبادی فرزند آقای کربلایی محمد (وبلاگ بهمن آباد این ضایعه را به فرزندان و خویشان وی تسلیت می گوید)
۳- برگزاری مراسم عقد آقای محسن بهمن آبادی فرزند آقای حاج عباس حسن با خانم بهمن آبادی فرزند آقای علی محمد بهمن آبادی
متاسفانه امسال قسمت نشد در لحظه تحویل سال در جوار آرامگاه امامزادگان بهمن آباد باشیم. لحظه تحویل سال ، هر ساله ساکنان بهمن آباد و مزینان در جوار امامزادگان “سید اسماعیل” و “سید حسین” گرد هم می آیند و پس از زیارت امازادگان، با هدف رفع کدورت ها با یکدیگر روبوسی می کنند. این رسم از قدیم الایام در این مرز و بوم به جا مانده است.